Τα βάσανα ντ’ εδέβα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής, Μπάμπης Ιορδανίδης

Όλιον τον κόσμον εκλώστα
κι όλια τα μεμλεκέτι͜α
και ’κ’ εύρα έναν άνθρωπον
να έχ̌’ τ’ εμά τα τέρτι͜α

Πού είσαι, ψ̌ήκα μ’, και ’κ’ εβγαίντς
και πού εκορδυλι͜άες;
Απέσ’ σα τέρτι͜α μ’ τα πολλά
επήες κι εδελι͜άες

Όλ’ χ̌αίρουνταν και τραγωδούν
και κείνταν και κοιμούνταν
Τ’ εμά τα δάκρυ͜α μαναχόν
καμίαν ’κι στεγνούνταν

Εγώ καμίαν ’κι γελώ,
μόνον αναστενάζω
’Κ’ επόρεσα ο άχαρον
τον κόσμον να χορτάζω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
εβγαίντς	βγαίνεις
εδελι͜άες	περιπλέχθηκες, μπερδεύτηκες, σκόνταψες	θηλιάζω<θῆλυς
εκλώστα	γύρισα, επέστρεψα
εκορδυλι͜άες	μπλέχθηκες, έγινες κόμπος	κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
εμά	δικά μου
επήες	πήγες
επόρεσα	μπόρεσα
εύρα	βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
έχ̌’	έχει
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
κείνταν	κείτονται, ξαπλώνουν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούνταν	κοιμούνται
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μεμλεκέτι͜α	η επικράτεια	memleket
όλ’	όλοι/α
όλια	όλα
όλιον	όλο, ολόκληρο
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
στεγνούνταν	στεγνώνουν
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τραγωδούν	τραγουδάνε
χ̌αίρουνταν	χαίρονται
χορτάζω	χορταίνω
ψ̌ήκα	ψυχούλα