Τ’ αρνόπο μ’ καταράται με

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Παναγιώτης Φουντουκίδης, Στάθης Παρχαρίδης

Τ’ αρνόπο μ’ καταράται με
τη Θεού τα κατάρας
Λέει με «να σουρουνεύκεσαι
ση παπορί’ τα σκάλας»

Τα στράτας ντ’ επορπάτ’ναμε
όλια εκόπαν γιαρόπα
Θα λάσκουμαι και χτίζ’ ατα,
αρνί μ’, καλντουρουμόπα

Απέσ’ σ’ αχάντι͜α έραξα,
ετσέρτσα το μαντίλι μ’
Εσέναν ασ’ εγνώρτσα κιάν’
εχάσα και τ’ ακίλι μ’

Γουρπάνι σ’, Πάντζ̌ο!

Σεράντα ποταμόνερα
κι εφτά ραχ̌ία χ̌ι͜όνια
’κ’ επόρεσανε να βζήν’νε
τη κάρδιας ι-μ’ τα πόνια

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακίλι	μυαλό	akıl/ʿaḳl
απέσ’	μέσα
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ασ’	από
ατα	αυτά
αχάντι͜α	αγκάθια
βζήν’νε	σβήνουν
γιαρόπα	ρωγμές, σχίσματα, γκρεμοί	yar
γουρπάνι	θυσία	kurban/ḳurbān
εγνώρτσα	γνώρισα
εκόπαν	κόπηκαν
επόρεσανε	μπόρεσαν
επορπάτ’ναμε	περπατούσαμε
έραξα	πήδηξα με ορμή	ἀράσσω
ετσέρτσα	έσκισα
εχάσα	έχασα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλντουρουμόπα	λιθόστρωτα δρομάκια	kaldırım
κατάρας	κατάρες
καταράται	καταριέται
κιάν’	και άνω, και εξής, και πέρα
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
όλια	όλα
παπορί’	βαποριού, καραβιού	vapore
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σεράντα	σαράντα
σκάλας	(ον.πληθ., τα) σκάλες
σουρουνεύκεσαι	σέρνεσαι κατά γης, μτφ. υποφέρεις, τυραννιέσαι	sürünmek
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους