Τα γεράδες

Προβολή Τραγουδιού

Ντό να ’φτάγω τον ανοιχτήν
και όλτς τοι προφητάδες;
Σην ψ̌η μ’ εξέρω πως θ’ ανοί͜εις
λογιών - λογιών γεράδες

Τερέστεν τον μονογενήν
αρ’ τον εσταυρωμένον
Άμον τα πάθι͜α Τ’ και τ’ εμά
που έχ̌’ με καρφωμένον

Τελέν’¹ τ’ ελάδ’ ας σο καντήλ’,
τσιλίδ’ φέρ’ το φιτίλι μ’
Τιδέν άλλο ’κ’ επέμ’νε σε
στέσον το κοιμητήρι μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανοί͜εις	ανοίγεις
ανοιχτήν	μάντη, χαρτομάντη
γεράδες	πληγές, τραύματα	yara
ελάδ’	λάδι
εμά	δικά μου
επέμ’νε	απόμεινε
έχ̌’	έχει
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
όλτς	όλους
πάθι͜α	πάθη
στέσον	(προστ.) στήσε
τελέν’	(μεταβ.) τελειώνω/ει κτ
τερέστεν	(προστ.) κοιτάξτε
τιδέν	τίποτα
τοι	τους/τις
τσιλίδ’	πυρωμένο κάρβουνο εστίας
φέρ’	φέρνω/ει
φιτίλι	εύφλεκτο νήμα από διάφορα υλικά, για να ανάβει κερί, καντήλι	fitil/fetīl
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
ψ̌η	ψυχή

Σημειώσεις

¹ Ορθότερη χρήση της παθητικής «τελείται» αντί του «τελέν’». Στην νεοελληνική η απόδοση είναι και στα δύο τελειώνει (μεταβατικό/αμετάβατο)