Η κτίση Σ’ έν’ τρανόν

Θεέ μ’, όλια ’ποίκες καλά,
θάλασσα κι ουρανόν -ι,
ποτάμι͜α, ραχ̌οκέφαλα,
η κτίση Σ’ έν’ τρανόν -ι!
[όι! αμάν, αμάν!]

Εποίκες ραχ̌ία ψηλά,
κάποια σύρτς το χ̌ιόνι
Τ’ άλλα τρανά, τ’ άλλα μικρά,
εγώ είμαι χαμελόν -ι
[όι! αμάν, αμάν!]

Θεέ μ’, Εσύ όλια εξέρτς,
το θέλημα Σ’ τρανόν -ι
Δείξον τη στράταν το καλόν
σ’ εμέν το μαναχόν -ι
[όι! αμάν, αμάν!]