Όντες ριγάς

Προβολή Τραγουδιού

Να έσ’νε σο παρχάρ’ δεντρόν
κι εγώ ραχ̌ί’ χ̌ι͜ονόπον
Ελύουμ’νε κι επότιζα
τη ρίζα σ’, τρυγονόπο μ’

Ο ήλιον πα να βζήεται
μ’ εθαρρείς θα τρομάζω
Πουλί μ’, με τ’ ομματί’ σ’ το φως
βελόν’ πα βελονιάζω

Τα μάραντα εφλούγκιξαν
κι εξέγκανε τσ̌ιτσ̌άκια
Κι εσύ ακόμαν δα̤κρόπα
ποτί͜εις με και φαρμάκια

Όντες ριγάς θα λες μ’ ατο
τον ήλιον να σταλίζω
Κι όντες διψάς, μικρόν αρνί μ’,
τα λίβι͜α θα τσουμίζω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
βζήεται	(αμτβ.) σβήνει
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
εθαρρείς	θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις
ελύουμ’νε	έλιωνα
εξέγκανε	έβγαλαν
έσ’νε	ήσουν
εφλούγκιξαν	άνθισαν
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
ομματί’	ματιού
όντες	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ποτί͜εις	ποτίζεις, δίνεις σε κπ να πιει
ραχ̌ί’	ράχης, βουνού
ριγάς	κρυώνεις
σταλίζω	στήνω κτ όρθιο, εμποδίζω κπ να προχωρήσει, σταματώ
τρομάζω	τρέμω
τρυγονόπο	μικρό τρυγόνι
τσ̌ιτσ̌άκια	λουλούδια	çiçek
τσουμίζω	στίβω
χ̌ι͜ονόπον	χιονάκι