Προβολή Τραγουδιού
Ατό η κοινωνία |

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ιωαννίδης, Γιώργος Πουλαντσακλής
Ατό η κοινωνία έντονε τσ̌ετίν Καλά ζούνε και πάγ’νε μόνο οι ζεγκίν’ Θεέ μ’, αούτον τον κόσμον, Εσύ ’κι τερείς; Γιάμ’ πουσ̌μανεμένος είσαι κι άλλον θέλτς να χτί͜εις; Πού εχπάστες, νε πουλόπο μ’, κι οπίσ’ ’κι τερείς; Τον κύρη σ’, την μάνα σ’, πουλί μ’, ξάι ’κι πονείς; Έλα, κλώστ’ οπίσ’, στουλάρι μ’, οπίσ’ ση ζωήν Εσέναν ’κι πρέπ’ ο Άδης, άνοιξης πουλίν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αούτον | αυτόν | ||
γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
έντονε | έγινε | ||
εχπάστες | αναχώρησες, κίνησες για | ||
ζεγκίν’ | πλούσιοι | zengin/sengīn | |
θέλτς | θέλεις | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
ξάι | καθόλου | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
πουσ̌μανεμένος | μετανιωμένος | pişman/paşmān | |
στουλάρι | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
τερείς | κοιτάς | ||
τσ̌ετίν | σκληρό, δύσκολο | çetin | |
χτί͜εις | χτίζεις |