Καβαζίτα μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ιωάννης Νικολαΐδης, Μπάμπης Ιωακειμίδης

Καβαζίτα μ’, άκλερε
τ’ ουδάρ’ -τ- σ’ εμελίασεν
Άλειψον α’ βούτορον
να λαρούτ’ αλήγορα

Καβαζίτα μ’, τ’ άλογο σ’,
το μεγάλ’ το θηρίον
Τ’ έναν τ’ αντζίν αχτε κοτσόν,
κοτσοπατεί και πάει
Τ’ έναν τ’ ομμάτ’ν αχτε στραβόν
και τ’ άλλο ξάι ’κ’ ελέπει

Καβαζίτα μ’, σην γιαϊλά̤
τα χ̌ι͜όνι͜α ελύγανε
Τσ̌οχτάν τα αγρέλαφα
άλλο εσέν ’κ’ είδανε

Καβαζίτα μ’, άκλερε
για πέει με κι ας μαθάνω
Άμον εσέν, άκλερε μ’,
σον κόσμον μη παθάνω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αγρέλαφα	άγρια ελάφια
άλειψον	(προστ.) άλειψε
αλήγορα	γρήγορα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αντζίν	πόδι, μηρός
αχτε	του/της
βούτορον	βούτυρο
γιαϊλά̤	παρχάρι, υψίπεδο, οροπέδιο	yayla
ελέπει	βλέπει
ελύγανε	έλιωσαν
εμελίασεν	ψώριασε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κοτσόν	κουτσό
κοτσοπατεί	πατάει άγαρμπα από πάνω, (για παπούτσια) τα κάνει παντόφλες
λαρούτ’	γιατρεύεται
μαθάνω	μαθαίνω
ξάι	καθόλου
ομμάτ’ν	μάτι
ουδάρ’	(ιδιωμ.αναγραμμ. ουράδιν) ουρά
παθάνω	παθαίνω
πέει	(προστ.) πες
τσ̌οχτάν	καιρό τώρα, εδώ και πολύ καιρό	çoktan