Η τρυγόνα

Η τρυγόνα με τ’ αντζία
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]
πάει σ’ ορμάν’ σερεύ’ τσατσία
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]

Ακεί πέραν σ’ ορμανόπα
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]
έστεκεν κι εποίν’νεν ξύλα
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]

Τα ξύλα τ’ς έταν οξέας,
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]
άντρας ατ’ς έτον μυξέας
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]

Τα ξύλα τ’ς έτανε είκοσ’,
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]
άντρας ατ’ς έτον μικρίκος
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]

Φορτούται σ̌ελέκ’ σ’ ωμία τ’ς,
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]
άντρας ατ’ς γριβών’ σ’ αντζία τ’ς
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]
Να τρώγω εγώ τα ψ̌ήα τ’ς!
[η τρυγόνα, η τρυγόνα]