Τη πατρίδας τα πουλόπα

Προβολή Τραγουδιού

Τη πατρίδας τα πουλόπα
άλλο ’κι κελαηδούνε
Εχάσαν τοι συντρόφ’ς ατουν,
ατά μοιρολογούνε

Την εμορφάδα σ’ ’κι αλλάζω
σ’ όλιον την οικουμένη
Σα πράσινα τ’ ορμάνι͜α σου
ο ήλιον ντο εμπαίνει

Όντας νουνίζω για τ’ εσέν,
το ψ̌όπο μ’ κάτ’ παθάνει
Αροθυμία σ’ επέμ’νεν
σην καρδία μ’ γεράν -ι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αροθυμία	νοσταλγία
ατά	αυτά
ατουν	τους
γεράν	πληγή, τραύμα	yara
εμορφάδα	ομορφιά
επέμ’νεν	απόμεινε
εχάσαν	χάνονταν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
νουνίζω	σκέφτομαι
όλιον	όλο, ολόκληρο
όντας	όταν
ορμάνι͜α	δάση	orman
πουλόπα	πουλάκια
συντρόφ’ς	συντρόφους
τοι	τους/τις
ψ̌όπο	ψυχούλα