Θάλασσα Καρατενίζ

Λέν’ ατο «Καρατενίζ»
κι εμείς «Μαύρην Θάλασσαν»
Τα παπόρι͜α να τερώ,
τ’ ομμάτι͜α μ’ εχάλασα

Θάλασσα Καρατενίζ,
ρίζα μ’, Μαύρη Θάλασσα
Έμορφος άμον εσέν
’κ’ έν’ σον κόσμον άλλεσσα

Τ’ όνεμα σ’ Καρατενίζ,
μαύρον τ’ εσόν το μιλέτ’
Μαύρα είν’ τα κύματα σ’,
εσύ έ͜εις το καπαέτ’

Μαύρα είναι τα νερά σ’,
τ’ άλας ι-σ’ πα μαύρον έν’
Τη Τραπεζούντας το κούμ’
ασ’ εσέν εμανώθεν