Στιχουργοί: Χρήστος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Κωστίκας Κωνσταντινίδης
Τερώ σε, εγροικώ πονείς, θέλω να ερωτώ σε Αν έν’ ας σην εγάπ’ν εμούν, εγώ παρηγορώ σε -ν Εγώ εσέν εγάπεσα, εσέν θα στεφανούμαι Άδικα τυρα̤ννίουμες και -ν- άδικα πονούμε Γλυκέα τα στομόχ̌ειλα σ’, νόστιμον το λαλόπο σ’ Γιατί τιδέν ’κι λένε με, ντό έ͜εις απέσ’ σο ψ̌όπο σ’; Εγώ εσέν εγάπεσα, εσέν θα στεφανούμαι Άδικα τυρα̤ννίουμες και -ν- άδικα πονούμε Τ’ εμόν το ψ̌όπον και τ’ εσόν, τα δύο πονεμένα Τα δύο καρδόπα χτυπούν, να ζουν ζευγαρωμένα Εγώ εσέν εγάπεσα, εσέν θα στεφανούμαι Άδικα τυρα̤ννίουμες και -ν- άδικα πονούμε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εγάπ’ν | (εγάπην) αγάπη | ||
| εγροικώ | καταλαβαίνω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| καρδόπα | καρδούλες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλόπο | φωνούλα | ||
| στεφανούμαι | στεφανώνομαι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίουμες | τυραννιόμαστε, ταλαιπωριόμαστε | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εγάπεσα | αγάπησα | ||
| εγάπ’ν | (εγάπην) αγάπη | ||
| εγροικώ | καταλαβαίνω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| καρδόπα | καρδούλες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλόπο | φωνούλα | ||
| στεφανούμαι | στεφανώνομαι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τυρα̤ννίουμες | τυραννιόμαστε, ταλαιπωριόμαστε | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
| ψ̌όπον | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 