Προβολή Τραγουδιού
Κάπως έν’ ατό η εγάπη σ’ |
Κάπως έν’ ατό η εγάπη σ’Στιχουργοί: Μαρία Αθανασιάδου-Ποικιλίδου
Συνθέτες: Γιώργος Ατματσίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στέλιος Χαλκίδης
Αγαπώ τ’ εσά τ’ ομμάτι͜α χαρεμένα όντες τερούν Ποίσον όσα θέλτς γινάτι͜α, π’ αγαπούνε συχωρούν Κάπως έν’ ατό η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Κάτ’ αγνόν έν’ η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Η καρδία εξέρ’ μόνον ποίον, ψ̌η μ’, έν’ το σωστόν Να κρατώ σε χολιασμένον σην εγκάλι͜α μ’ αγαπώ Να ογρασ̌εύω να φιλώ σε, ημερώντς κι εγώ πετώ Κάπως έν’ ατό η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Κάτ’ αγνόν έν’ η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Η καρδία εξέρ’ μόνον ποίον, ψ̌η μ’, έν’ το σωστόν Μη θαμάεσαι, μικρίκο μ’, η σεβτά μουν θ’ απομέν’ Όσον ζω τ’ εμόν η ζήση και τ’ εσόν εντάμα έν’ Κάπως έν’ ατό η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Κάτ’ αγνόν έν’ η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Η καρδία εξέρ’ μόνον ποίον, ψ̌η μ’, έν’ το σωστόν Κάπως έν’ ατό η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Κάτ’ αγνόν έν’ η εγάπη σ’ ας σο κρύον σο ζεστόν Η καρδία εξέρ’ μόνον ποίον, ψ̌η μ’, έν’ το σωστόν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγνόν | αλλόκοτο/η, περίεργο/η, σπουδαίο/α, αξιοθαύμαστο/η | ἀγνώς (άγνωστος)<ἀ- + γιγνώσκω | |
| απομέν’ | απομένει | ||
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εντάμα | μαζί | ||
| εξέρ’ | ξέρω/ει, γνωρίζω/ει | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ζήση | η ζωή, ο τρόπος ζωής, ο βίος του ανθρώπου | ||
| θέλτς | θέλεις | ||
| μουν | μας | ||
| ογρασ̌εύω | (αμτβ) πασχίζω, παλεύω | uğraşmak | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| τερούν | κοιτούν | ||
| χαρεμένα | χαρούμενα | ||
| χολιασμένον | θυμωμένο, αγανακτισμένο | ||
| ψ̌η | ψυχή |
