Προβολή Τραγουδιού
Τορταλί’ καϊτέ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γεώργιος Βέργος, Λευτέρης Κοκκινίδης
Πολλά πουλιά ’κι κελαηδούν, Καλομηνάς ’κι λέει Πώς να πάω με τ’ αρνόπο μ’, «έλα» ούσνα ’κι λέει; Πολλά πουλιά ’κι κελαηδούν την νύχτα σαν πλαγιάζ’νε Έπαρ’ με σ’ εγκαλιόπο σου τα χ̌ερόπα σ’ ν’ αγιάζ’νε Έναν πουλόπον έχ̌’ κι έρ’ται με τον κελαηδημόν -ι Τ’ ομματόπα ’θε πλουμιστά, να έτονε τ’ εμόν -ι Τα πουλόπα τ’ αγλώσσωτα σα έρημα πα ζούνε Ατά ευτάνε σεβτι͜αλούκ’, εγροικούν κι αγαπούνε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγλώσσωτα | τα χωρίς γλώσσα | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
ατά | αυτά | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
έρ’ται με | μου έρχεται, μου φαίνεται | ||
έτονε | ήταν | ||
ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
έχ̌’ | έχει | ||
έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
’θε | του/της | ||
Καλομηνάς | Μάιος | ||
κελαηδημόν | κελάηδημα | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
ομματόπα | ματάκια | ||
ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα | pluma | |
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πουλόπα | πουλάκια | ||
πουλόπον | πουλάκι | ||
σεβτι͜αλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
χ̌ερόπα | χεράκια |