Τα ραχ̌ι͜ά

Προβολή Τραγουδιού

Ντ’ έπαθαν τα ψηλά ραχ̌ι͜ά;
Ντ’ έχ’νε κι αναστενάζ’νε; [νέι]
Ούτε ο κρύον επάτεσεν,
ούτε χ̌ι͜όνι͜α -ν- εφάνθαν [νέι]
Γιάμ’ έρχουνταν’ Σαρακηνοί;
Ν’ αηλί την Ρωμανίαν! [νέι]

Κι αν έν’ ο Δούκας άρχοντας,
φουσάτα τραγωδούνε [νέι]
Άμον ντ’ ομοι͜άζ’ ούτε χ̌ειμός,
ούτε κρυάδας είναι [νέι]
Σαρακενοί ’κι φαίν’ντανε
κι ούτε κοκκινοφόροι [νέι]

Ούτε του Δούκα τ’ άρχοντα
φουσάτα κατεβαίν’νε [νε]
Εκείνα τα ψηλά ραχ̌ι͜ά,
ντό έχ’νε κι ανταρι͜άζ’νε; [νέι]
Ο Χάρον έρθεν [αρ’] και δι͜αβαίν’
με τ’ εκεινού τ’ ασκέρι!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αναστενάζ’νε	αναστενάζουν
ασκέρι	σώμα στρατού, συνεκδ. η στρατιωτική θητεία	asker/ʿasker
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
έν’	είναι
επάτεσεν	πάτησε
έρθεν	ήρθε
εφάνθαν	φάνηκαν, εμφανίστηκαν
έχ’νε	έχουνε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ομοι͜άζ’	ομοιάζει, μοιάζει
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
τραγωδούνε	τραγουδάνε
φαίν’ντανε	φαίνονται
φουσάτα	ασκέρια, μονάδες στρατού	fossatum=«στρατόπεδο, τάφρος»
χ̌ειμός	χειμώνας