Ο πάππο μ’ έτονε ποπάς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ιωάννης Αποστολίδης, Κώστας Σιώπης

Ο πάππο μ’ έτονε ποπάς
ση Κιλκισί’ χωρία
Εγώ να ποδεδίζ’ ατον,
είχ̌εν και έξ’ παιδία

Επέθανεν και -ν- ο ποπάς,
εφέκεν τ’ έξ’ παιδία
Θεός να εσ’χωρά ’τον -ε-,
είχ̌εν τρανόν καρδίαν!

Η ποπαδία -ν- η χοντρή,
τ’ όνομαν ατ’ς Ελένη
Κάθεται κλαίει και τον ποπάν
και ας σ’ οσπίτ’ ’κ’ εβγαίνει

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατ’ς	αυτής, της
έξ’	έξω ή ο αριθμός έξι
επέθανεν	πέθανε
εσ’χωρά	συγχωρά
έτονε	ήταν
εφέκεν	άφησε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κιλκισί’	(γεν. ενικ.) Κιλκίς
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
παιδία	παιδιά
πάππο	παππούς
ποδεδίζ’	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποπαδία	παπαδιά
ποπάν	παπά
ποπάς	παπάς
’τον	αυτόν
χωρία	χωριά