Τα άρματα

Προβολή Τραγουδιού

Για δώστε με και τ’ άρματα μ’,
ζώσκουμ’ απ’ έναν-έναν
Αφκά σα μαύρα χώματα
να κείνταν μετ’ εμένα

Αδά σ’ εμόν το ταφόπον
χορτάρι͜α μη φυτρών’νε
Να χ̌αίρουντανε και γελούν
τα κόλλυβα μ’ να τρώνε/τρώγ’νε

Όντες παίρ’νε με και πάνε
η ψ̌η σ’ θα φαρμακούται
Σα μαύρα να τυλίεσαι,
το ψ̌όπο σ’ θα ματούται

Αδά σ’ εμόν το ταφόπον
έλα το χρόνον μίαν
Κλάψον κι ευκαίρωσον την ψ̌η σ’,
πονεμένον καρδίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
άρματα	όπλα	armum
αφκά	κάτω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
ευκαίρωσον	(προστ.) άδειασε, εκκένωσε
ζώσκουμ’	ζώνομαι, φορώ πάνω μου	ζώννυμι
κείνταν	κείτονται, ξαπλώνουν
κλάψον	(προστ.) κλάψε
ματούται	ματώνει
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μίαν	μια φορά
όντες	όταν
παίρ’νε	παίρνουν
ταφόπον	(υποκορ.) τάφος
τρώγ’νε	τρώνε
τυλίεσαι	τυλίγεσαι
φαρμακούται	φαρμακώνεται
φυτρών’νε	φυτρώνουν
χ̌αίρουντανε	χαίρονται
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα