Προβολή Τραγουδιού
Ο καημένον ο χωρέτες/Τα δάκρυ͜α μ’ τρέχ’νε |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Καραπαναγιωτίδης, Γιάννης Σανίδης
Έρθαν οι εμπόρ’ να παίρ’νε τζ̌άπα τον καπνόν Τον χωρέτε ’κ’ ερωτούνε σο λογαριασμόν Ρίζα μ’, σο Καϊλάρ’¹ εχ̌ι͜όντσεν κι εσύ ερρίγασες Τη δουλείας ι-σ’ τ’ υστερνά ’κ’ ελογαρίασες Ο καημένον ο χωρέτες πανταλόν’ πα ’κ’ έχ̌’ Κι ας σην εντροπήν ατ’ κείται σο κρεβάτ’ απέσ’ Ο καημένον ο χωρέτες ντό θα ’φτάει, ’κ’ εξέρ’ Και τη χαμονής τη στράταν ’ίνεται να παίρ’ Ρίζα μ’, σο Καϊλάρ’¹ εχ̌ι͜όντσεν κι εσύ ερρίγασες Τη δουλείας ι-σ’ τ’ υστερνά ’κ’ ελογαρίασες ♫ Τα δά̤κρα̤ μ’ ’κχ̌ύγουν σο ποτήρ’ ντο πίνω για τ’ αρνόπο μ’ [Ντό να ’ίνουμαι; / Θα σκοτώνω σε!] Φαρμάκ’ ’ίνεται το ρακίν και φαρμακών’ το ψ̌όπο μ’ [Ντό να ’ίνουμαι; / Θα σκοτώνω σε!] Ρακίν εμέν μη δί’τε με, εγώ όντες πίνω, κλαίγω [Ντό να ’ίνουμαι; / Θα σκοτώνω σε!] Εγώ όντες τραγωδώ πονώ και μοιρολόγια λέγω [Ντό να ’ίνουμαι; / Θα σκοτώνω σε!]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απέσ’ | μέσα | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
δί’τε | δίνετε | ||
δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
ελογαρίασες | λογάριασες | ||
εμπόρ’ | έμποροι | ||
εντροπήν | ντροπή | ||
εξέρ’ | ξέρω/ει, γνωρίζω/ει | ||
έρθαν | ήρθαν | ||
ερρίγασες | κρύωσες | ῥιγέω-ῶ | |
ερωτούνε | ρωτάνε | ||
έχ̌’ | έχει | ||
εχ̌ι͜όντσεν | χιόνισε | ||
’ίνεται | γίνεται | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
’κχ̌ύγουν | εκχύνοτναι, χύνονται, εκρέουν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
όντες | όταν | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παίρ’ | παίρνω/ει | ||
παίρ’νε | παίρνουν | ||
ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
τζ̌άπα | τζάμπα, δωρεάν, έναντι ευτελούς αντιτίμου, άδικα, μάταια | çaba | |
τραγωδώ | τραγουδάω | ||
υστερνά | κατοπινά, τελευταία | ||
’φτάει | (ευτάει) κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
χαμονής | χαμού | ||
χωρέτε | χωριάτη | ||
χωρέτες | χωριάτης | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |
¹ (ή Καϊλάρια) Παλιά ονομασία της Πτολεμαΐδας Κοζάνης