Προβολή Τραγουδιού
Αητέντς επαραπέτανεν |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Καραπαναγιωτίδης, Χρήστος Σιαπανίδης
Αητέντς επαραπέτανεν ψηλά σα επουράνα̤ [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] Είχ̌εν τσ̌αγγία κόκκινα και το τσ̌αρκούλ’ν ατ’ μαύρον [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] Εκράτ’νεν και σα κάρτσ̌ι͜α του παλληκαρί’ βραχ̌ι͜όνας [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] -Αητέ μ’, για δος μ’ ας σο κρατείς, για πέει με όθεν κείται [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] -Ας σο κρατώ ’κι δίγω σε, αρ’ όθεν κείται λέγω [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] Ακεί σο πέραν το ραχ̌ίν, σ’ ελάτα̤ επεκεί μέρος [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] Μαύρα πουλία τρώγ’ν’ ατον και άσπρα τριγυλίσκουν [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] Φατέστεν, πουλία μ’, φατέστεν Φατέστεν τον καρίπην [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] Ση θάλασσαν κολυμπετής, σ’ ομάλα̤ πεχλιβάνος [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)] Σον πόλεμον Τραντέλλενας, Ρωμαίικον παλληκάρι [Ούι! Αμάν! Αμάν! (x2)]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αητέντς | αητός | ||
ακεί | εκεί | ||
βραχ̌ι͜όνας | βραχίονες, μπράτσα | βραχίων | |
δίγω | δίνω | ||
δος | δώσε | ||
εκράτ’νεν | κρατούσε | ||
ελάτα̤ | έλατα | ||
επαραπέτανεν | παραπετούσε, πετούσε πολλή ώρα ή πολύ ψηλά | ||
επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
επουράνα̤ | επουράνια | ||
καρίπην | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
κάρτσ̌ι͜α | νύχια | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κολυμπετής | κολυμβητής | ||
όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
ομάλα̤ | (επιρρ.) ομαλά, ευθεία, πεδιάδες, ίσια | ||
παλληκαρί’ | παλληκαριού | παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ | |
πέει | (προστ.) πες | ||
πεχλιβάνος | κυρ. παλαιστής, μτφ. παλληκάρι, ανδρειωμένος | pehlivan/pehlevān | |
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
ρωμαίικον | αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό | ||
Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας | ||
τριγυλίσκουν | τριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν | ||
τρώγ’ν’ | τρώνε | ||
τσ̌αγγία | είδος μαλακού περσικού (παρθικού) υποδήματος από τη βυζαντινή περίοδο και εξής, το οποίο αναφερόταν σε υπόδημα ψηλό μέχρι τα γόνατα (μπότα) από ερυθρό δέρμα που προσαρμοζόταν στην κνήμη με κορδόνια | τζάγγα/τζαγγή ή τζαγγίον/zanca~zanga | |
τσ̌αρκούλ’ν | γυναικεία καλύπτρα, λειρί πτηνού | ||
φατέστεν | (προστ.) φάτε |