Ο ορφανόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης

Ορφανόν παιδίν είμαι,
σα ξένα ευρίγουμαι
Τα τέρτα̤ μ’ είναι πολλά,
καίουμαι, μανίουμαι
Ν’ αηλί!

Κλαίω, τα δά̤κρα̤ μ’ είν’ πικρά,
φαρμακών’νε το ψ̌όπο μ’
Ν’ αηλί εμέν τον καρίπ’,
καίεται το καρδόπο μ’
Ν’ αηλί!

Ορφανόν παιδίν είμαι,
μη κατηγοράτε με
Το καρδόπο μ’ λύεται,
να παρηγοράτε με
Ν’ αηλί!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
δά̤κρα̤	δάκρυα
είν’	(για πληθ.) είναι
ευρίγουμαι	βρίσκομαι
καίεται	καίγεται
καίουμαι	καίγομαι
καρδόπο	καρδούλα
καρίπ’	μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο	garip/ġarīb
λύεται	λιώνει
μανίουμαι	μαυρίζω/μουντζουρώνομαι από την καπνιά, καταστρέφομαι, κατακαίγομαι μέχρι καπνιάς
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τέρτα̤	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
φαρμακών’νε	φαρμακώνουν
ψ̌όπο	ψυχούλα