Τη Γιωργάκη η σεβντά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Καραπαναγιωτίδης, Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης

Εμέν Γιωρίκα λένε με,
εφτά χρονών πα είμαι
Αν έμ’νε τρανόν παλληκάρ’
με τ’ έμορφα θα ’κείμ’νε

Από μικρός εγάπεσα
έναν μικρόν κορτσόπον
Θα λέγ’ α’ τη μανίτσα μου
«εκάεν το καρδόπο μ’»

Μικρόν, μικρόν παντέμορφον
εδέκε με φωτία
Εποίκε με τρανόν γεράν,
’κι λαρούται καμίαν

Μικρίκα είμες, πουλόπο μ’,
μη γράνουμε καρδίας
Εσύ μάθα τα γράμματα
κι εγώ τα τραγωδίας

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
γεράν	πληγή, τραύμα	yara
γράνουμε	φθείρουμε, λιώνουμε	γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
εγάπεσα	αγάπησα
εδέκε	έδωσε
είμες	είμαστε
εκάεν	κάηκε
έμ’νε	ήμουν
έμορφα	όμορφα
εποίκε	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
καμίαν	ποτέ
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
καρδόπο	καρδούλα
’κείμ’νε	(εκείμ’νε) κειτόμουν, ξάπλωνα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπον	κοριτσάκι
λαρούται	γιατρεύεται, θεραπεύεται
μάθα	(προστ.) μάθε
μικρίκα	μικρούλικα, νεαρά
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παντέμορφον	πανέμορφο/η
πουλόπο	πουλάκι
τραγωδίας	τραγούδια