Εγώ είμαι εείνον το πουλίν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης

Εγώ είμαι εείνον το πουλίν
ντου ’κ’ έχ̌’ παρηγορίαν
Τ’ εμά του καρίπ’ τα φτερά
ετσακοφτερουλίγαν
 
Ντ’ εποίκες με ασ’χώρετον
τραγωδίας θα ’ίν’νταν
Ζατί τα τέρτι͜α μετ’ εσέν
καμίαν ’κι τελείνταν
 
Κλαίω κι απ’ εσέν κρύφκουμαι
να μ’ εγροικάς τον πόνο μ’
Ήλιος για τ’ εμέν ξάι ’κ’ εβγαίν’·
σκοτία, δείσα μόνον!
 
Σ’ εμέν ξάι μη κουρφεύκεσαι,
μ’ ευτάς με την καλέσσα
Κιζεύω όντες ακούω ατα
τα λόγια σ’ τ’ εξ̌απέσ̌ι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ασ’χώρετον	ασυγχώρητο
ατα	αυτά
δείσα	ομίχλη	δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά
εβγαίν’	βγαίνει
εγροικάς	καταλαβαίνεις
εμά	δικά μου
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
έχ̌’	έχει
ζατί	εξάλλου	zaten/ẕāten
’ίν’νταν	γίνονται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλέσσα	καλή
καμίαν	ποτέ
καρίπ’	μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο	garip/ġarīb
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιζεύω	νευριάζω, ανάβω, φουντώνω	kızmak
κουρφεύκεσαι	παινεύεσαι, περηφανεύεσαι
κρύφκουμαι	κρύβομαι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ντου	που, αυτό/ά που
ξάι	καθόλου
όντες	όταν
παρηγορίαν	παρηγοριά
σκοτία	σκοτάδι
τελείνταν	(αμτβ.)τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τραγωδίας	τραγούδια