Προβολή Τραγουδιού
Τ’ ομματόπα μ’ ερώτεσα |
ΚιμιγιάνΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής, Γιάννης Τσανασίδης
Τ’ ομματόπα μ’ ερώτεσα ατά γιατί δα̤κρούνε; Εκλώσταν κι είπαν εμέναν για κάτιναν πονούνε Εμέναν ετυρά̤ννιζεν τ’ εμόν η κοσ̌κοβόρα Καμίαν ’κι αναπάουμαι και -ν- εγώ σην εβόραν Ένας ο ήλιον βασιλεύ’, άλλος μερών’ κι έχ̌’ κι έρ’ται Όλ’ έρχουνταν ας σα μακρά, τ’ εμόν τ’ αρνόπον ’κ’ έρ’ται Τα κάλλια σ’ και τ’ εμορφάδας, πουλόπο μ’, ντό θ’ ευτάς -ι; Σ’ εκείν’ τον κόσμον πασ̌κείμ’ ντό θα παίρτς ατα και πας -ι;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αναπάουμαι | αναπαύομαι, ξεκουράζομαι | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατά | αυτά | ||
| ατα | αυτά | ||
| δα̤κρούνε | δακρύζουν | ||
| εβόραν | σκιά | ||
| εκείν’ | εκείνοι/α | ||
| εκλώσταν | γύρισαν, επέστρεψαν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμορφάδας | (ον. πληθ.) ομορφιές ή (γεν. ενικ.) ομορφιάς | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ερώτεσα | ρώτησα | ||
| ετυρά̤ννιζεν | τυραννούσε, ταλαιπωρούσε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάλλια | κάλλη | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| κάτιναν | κάποιον | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοσ̌κοβόρα | γυναίκα ευτελής, περιφρονημένη | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| πουλόπο | πουλάκι |
