Πονώ και υποφέρω

Προβολή Τραγουδιού

Πέ’ με, πουλί μ’, τ’ οσπιτόπο σ’/Πονώ και υποφέρω

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιδηρόπουλος, Κώστας Σιώπης

Έναν κορίτσ’ εγάπεσα,
για τ’ ατέν ούλι͜α εδέκα
Έναν ψ̌όπον επέμ’νε με,
άλλο τιδέν ’κ’ εφέκα

(Κι) ατέ εγροίκ’σεν ντ’ έχω ’γώ
σ’ ατέν αδυναμίαν
Επάτεσεν τον όρκον ατ’ς,
εποίκε με απιστίαν

Επούλτσεν την αγάπην ατ’ς,
πονώ και υποφέρω
Εχάσα τα συλλογικά μ’
και ντό άκραν θα φέρω;

Ο κόσμον δύο άκρας έχ̌’,
έναν χαράν και λύπην
Εγώ εχάσα τη χαράν,
αναθεμά την τύχη μ’!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη, αρχή
άκρας	άκρης, άκρες (πληθ. τα)
ατέ	αυτή
ατέν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
εγάπεσα	αγάπησα
εγροίκ’σεν	κατάλαβε
εδέκα	έδωσα
επάτεσεν	πάτησε
επέμ’νε	απόμεινε
εποίκε	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
εφέκα	άφησα
έχ̌’	έχει
εχάσα	έχασα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
ούλι͜α	όλα
τιδέν	τίποτα
ψ̌όπον	ψυχούλα