Η αγάπ’ σην ξενιτείαν

Προβολή Τραγουδιού

Η αγάπ’ σην ξενιτείαν/Έμορφος είσαι έμορφος

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ακριτίδης, Κωστίκας Κωνσταντινίδης, Μήτκας Ιακωβίδης

Έναν κορίτσ’ πονεί και κλαίει
ντο σύρ’ τη μαναχ̌ίαν
Εγάπ’ είχ̌εν κι εχάν’νεν α’
μακρά ση ξενιτείαν

Πόσα όνειρα έθαψεν
τ’ έρημον ξενιτείαν
Εσβήγαν τη βρούλας τ’ αγάπ’
και πονεί η καρδία μ’

Κρύψον το αναστέναγμα σ’,
θάρρος βάλεν σο ψ̌όπο σ’
Αγάπ’ θα έρ’ται ας σα μακρά
και να χουλέν’ το καρδόπο σ’

Βάσταξον, ψ̌η, σον χωρισμόν
βάσταξον το καρδόπο σ’
Αγάπ’ θα έρ’ται ας σα μακρά
σ’ έρημον τ’ εγκαλόπο σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
βάλεν	(προστ.) βάλε
βάσταξον	(προστ.) βάσταξε, άντεξε, κράτα
βρούλας	(τη) φλόγας, (τα) φλόγες	brûler
εγάπ’	αγάπη
εγκαλόπο	αγκαλιά, αγκαλίτσα
έρ’ται	έρχεται
εσβήγαν	έσβησαν
εχάν’νεν	έχανε, έδιωχνε, απέρριπτε κτ
καρδόπο	καρδούλα
κρύψον	(προστ.) κρύψε
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχ̌ίαν	μοναξιά
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
χουλέν’	ζεσταίνει, θερμαίνει
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα