Προβολή Τραγουδιού 
| Ο Μάραντον | 
 Των Ακριτών και των Αντρειωμένων
Των Ακριτών και των ΑντρειωμένωνΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ηλίας Υφαντίδης
Τον Μάραντον χαρτίν έρθεν, να πάει και σην στρατείαν [γιαρ, γιαρ] Κόφτ’ ας σ’ ασήμι πέταλα κι ας σο χρυσάφ’ καρφία [νέι] Τον μαύρον ατ’ ’καλίβωνεν καταντικρύ σον φέγγον [γιαρ, γιαρ] κι η κάλη ατ’ ’παρέστεκεν με το μαντίλ’ καρφία [νέι] -Πού πας, πού πας, νε Μάραντε μ’, κι εμέν τίναν αφήνεις; [γιαρ, γιαρ] -Αφήνω σε σον κύρη μου σον Άϊεν-Κωνσταντίνον [νέι] -Χάρος να παίρ’ τον κύρη σου τον Άϊεν-Κωνσταντίνον [νέι] -Πού πας, πού πας, νε Μάραντε μ’, κι εμέν τίναν αφήνεις; [γιαρ, γιαρ] -Αφήνω σε σην μάνα μου, σην Άγιαν-Ελένη [νέι] -Χάρος να παίρ’ τη μάνα σου την Άγιαν-Ελένη [νέι] -Πού πας, πού πας, νε Μάραντε μ’, κι εμέν τίναν αφήνεις; [γιαρ, γιαρ] -Αφήνω σε σ’ αδέλφια μου, τους Δώδεκα Αποστόλους [νέι] -Χάρος να παίρ’ τ’ αδέλφι͜α σου, τους Δώδεκα Αποστόλους [νέι] -Πού πας, πού πας, νε Μάραντε μ’, κι εμέν τίναν αφήνεις; [γιαρ, γιαρ] -Αφήνω σε χρυσόν σταυρόν κι αργυρέν δαχτυλίδιν [νέι] Πούλτσον και φά’ το δαχτυλίδ’ και τον σταυρόν προσ̌κύνα [νέι]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αργυρέν | αργυρό | ||
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| έρθεν | ήρθε | ||
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| ’καλίβωνεν | (εκαλίβωνεν) πετάλωνε | caliga, η «αρβύλα» των Ρωμαίων Λεγεωναρίων μέχρι τον 2° μ.Χ. αι. | |
| καταντικρύ | ακριβώς απέναντι | ||
| κόφτ’ | κόβει | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| ’παρέστεκεν | (επαρέστεκεν) παραστεκόταν, βοηθούσε, στήριζε, περιποιούταν | ||
| πούλτσον | (προστ.) πούλησε | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| φά’ | (προστ.) φάε | ||
| φέγγον | φεγγάρι | 
