Προβολή Τραγουδιού
Αρνί μ’, θα ξενιτεύω |

Στιχουργοί: Βασίλειος Ντιμερτζίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Σεραφείμ Μαρμαρίδης
Εσύ είσαι η άνοιξη μ’, σο χωράφ’ φουρφουλίκα Για τ’ εσέν ’κι μετρίουνταν τα παλαλά ντ’ εποίκα [και -ν-] Ατώρα ξενιτεύω! Βάι! Κι ατώρα ξενιτεύω Τ’ έμορφα τ’ ομματόπα σου πού θ’ αφήνω και φεύω [και -ν-] όντες θα ξενιτεύω; Εγόμωνα τα κουκούμι͜α μ’ σ’ οσπίτ’ νερόν να φέρω Έβγαινα σο παράθυρο σ’ το φίλεμα σ’ να παίρω Βάι! Κι ατώρα ξενιτεύω Βάι! Κι ατώρα ξενιτεύω Ατά τ’ έμορφα τ’ ομμάτια σ’ πού θ’ αφήνω και φεύω [και -ν-] όντες θα ξενιτεύω; Ενέμ’να ’το ους το κιντίν κι ατό ’κ’ εφανερώθεν Η κάρδι͜α μ’ εβρουλίουτον, η γούλα μ’ εγομώθεν Βάι! Και πώς θα ξενιτεύω; Πάω σην ξενιτείαν Θ’ αποχωρίουμαι τ’ αρνί μ’ βαρύν έν’ η καρδία μ’ [Και -ν-] Όντες θα ξενιτεύω ατά τ’ έμορφα τ’ ομμάτι͜α σ’ πού θ’ αφήνω και φεύω; [και -ν-] όντες θα ξενιτεύω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αποχωρίουμαι | αποχωρίζομαι | ||
ατά | αυτά | ||
ατώρα | τώρα | ||
γούλα | λαιμός | gula | |
εγομώθεν | γέμισε | ||
εγόμωνα | γέμιζα | ||
έμορφα | όμορφα | ||
έν’ | είναι | ||
ενέμ’να | ανέμενα, περίμενα | ||
εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
εφανερώθεν | φανερώθηκε, αποκαλύφθηκε | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κιντίν | απόγευμα, δείλι | ikindi | |
κουκούμι͜α | χάλκινες στάμνες για θέρμανση νερού, βραστήρες | cucuma/κουκκούμιον | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
όντες | όταν | ||
οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
ους | ως, μέχρι | ||
παίρω | παίρνω | ||
παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
φεύω | φεύγω | ||
φίλεμα | φιλί | ||
φουρφουλίκα | παιδικός στρόβιλος, σβούρα |