Έλα, γιαβρί μ’, ας σα μακρά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ζωγραφία Αμπελίδου, Παναγιώτης Ασλανίδης

Έλα, γιαβρί μ’, ας σα μακρά,
[ν’ αηλί εμέν!]
άλλο ’κι ταγιανίζω
[ντό να ’ίνουμαι;]
Χωρίς εσέν ’κι χ̌αίρουμαι,
[ν’ αηλί εμέν!]
πονώ, την ψ̌η μ’ κλαινίζω
[ντό να ’ίνουμαι;]

Έλα, γιαβρί μ’, ας σα μακρά,
[ν’ αηλί εμέν!]
πασ̌κείμ’ ’κι έρχουν παπόρι͜α;
[ντό να ’ίνουμαι;]
Αν θέλτς έλα την άνοιξην,
[ν’ αηλί εμέν!]
αν θέλτς τα μοθοπώρι͜α
[ντό να ’ίνουμαι;]

Έλα, πουλί μ’, ας σα μακρά,
[ν’ αηλί εμέν!]
και με τ’ αεροπλάνα
[ντό να ’ίνουμαι;]
Μίαν κι άλλο ας ελέπω σε
[ν’ αηλί εμέν!]
κι ύστερα ας επεθάν’να
[ντό να ’ίνουμαι;]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
ελέπω	βλέπω
επεθάν’να	πέθαινα
έρχουν	έρχονται
θέλτς	θέλεις
’ίνουμαι	γίνομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινίζω	στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μίαν	μια φορά
μίαν κι άλλο	άλλη μια φορά
μοθοπώρι͜α	φθινόπωρα
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
παπόρι͜α	βαπόρια, καράβια	vapore
πασ̌κείμ’	μήπως, μήπως (και)	πᾶς καί ἔνι
ταγιανίζω	αντέχω, βαστάω, υπομένω	dayanmak
χ̌αίρουμαι	χαίρομαι
ψ̌η	ψυχή