Εχάθαν γέρ’ και παιδία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλεξάνδρα Ξενοδοχίδου, Παναγιώτης Ασλανίδης

[Και] Σην Ελλάδαν πα έρθαμε
[και] ση Θράκης το χαβάσι
[Και] Το τσ̌όλ’ αρ’ το Καραπουρούν
αρ’ έφαεν εμάς -ι

Εχάθαν γέρ’ και παιδία
σα στράτας και σα γιαζία
Κι έζησαμ’ την προσφυγίαν
ση Ελλάδας τα χωρία

[Και] Την πείναν και τον θάνατον
[και] ατείν’ ξάι ’κ’ εφογώθαν
Είχανε πίστην σον Θεόν
και σο ποδάρ’ εστάθαν

Εχάθαν γέρ’ και παιδία
σα στράτας και σα γιαζία
Κι έζησαμ’ την προσφυγίαν
ση Ελλάδας τα χωρία

[Και -ν-] Έσυραν πολλά βάσανα
και τράνον τυρα̤ννίαν
[Και] Όλ’ μ’ έναν στόμαν έλεγαν
«Θα ζει η Ρωμανία»

Εχάθαν γέρ’ και παιδία
σα στράτας και σα γιαζία
Κι έζησαμ’ την προσφυγίαν
ση Ελλάδας τα χωρία

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατείν’	αυτοί
γέρ’	γέροι
γιαζία	πεδιάδες, εξοχή, ύπαιθρος	yazı
έζησαμ’	ζήσαμε
έρθαμε	ήρθαμε
εστάθαν	στάθηκαν
έσυραν	έσυραν, τράβηξαν, έριξαν
έφαεν	έφαγε
εφογώθαν	φοβήθηκαν
εχάθαν	χάθηκαν
θάνατον	θάνατος
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
Καραπουρούν	Καραμπουρνάκι Καλαμαριάς
ξάι	καθόλου
όλ’	όλοι/α
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παιδία	παιδιά
ποδάρ’	πόδι
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τσ̌όλ’	έρημο, ερημικό	çöl
χαβάσι	αέρας, ατμόσφαιρα	hava
χωρία	χωριά