Προβολή Τραγουδιού
Κομμενόχρονον

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Βέφα Μιχαηλίδου, Παναγιώτης Ασλανίδης
Τ’ ομματόπα σ’ αρ’ έμορφα [κομμενόχρονον!] κι άμον μαύρα σταφύλα̤ Φίλεμαν πώς ’κ’ εχόρτασα [κομμενόχρονον!] και -ν- ας σ’ εσά τα χ̌είλα̤ Για τ’ εσέν σύρω βάσανα, [κομμενόχρονον!] για τ’ εσέν σύρω πόνα̤ Εβάσταξες κι εφέκες με [κομμενόχρονον!] σα κρύα και σα χ̌ι͜όνα̤ Εσύ ντο είσαι έμορφος [κομμενόχρονον!] γιατί ’κ’ ευτάς το ψ̌όπο σ’; Όντες πας σον παράδεισον [κομμενόχρονον!] χαζίρ’ να έν’ ο τόπο σ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
έμορφα | όμορφα | ||
έμορφος | όμορφος/η | ||
έν’ | είναι | ||
εσά | δικά σου/σας | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
εφέκες | άφησες | ||
’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
κομμενόχρονον | αυτό που είθε να του κοπούν τα χρόνια | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
όντες | όταν | ||
πόνα̤ | πόνοι, πόνους (αιτ.) | ||
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
φίλεμαν | φιλί | ||
χ̌ι͜όνα̤ | χιόνια | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |