Προβολή Τραγουδιού

Αγρανεμία ’φύσεσεν

Καλλιτέχνες: Αλεξάνδρα Ξενοδοχίδου, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Αγρανεμία ’φύσεσεν,
το σ̌ελέκ’ν ατ’ς ερρούξεν
Έσπιγξα κι εγκαλι͜άστα τεν,
την μάναν ατ’ς εκούξεν

Άγρο̤ν και ανημέρωτον
έν’ το κορίτσι σ’, θεία
Πέ’ ατ’ ας έρ’ται μετ’ εμέν,
πασ̌κείμ’ ντ’ έν’ αμαρτία;

Αγροίκιστος η μάνα σου
κι άλλο πολλά ο κύρη σ’
Έγκανε σε ατού σο χάλ’
και τερούν το σεΐρι σ’

Αδά κανείς ’κ’ ευρίεται
να έρ’ται παρηγορά με
Θα πάω ακοινώνιστος,
Θεόν να συγχωρά με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άγρο̤ν	άγριο
αγροίκιστος	ασύνετος, αγροίκος, τραχύς στους τρόπους
αδά	εδώ
ανημέρωτον	μη εξημερωμένο
ατού	εκεί
εγκαλι͜άστα	αγκάλιασα
έγκανε	έφεραν
εκούξεν	φώναξε, λάλησε, κάλεσε κπ ονομαστικά
έν’	είναι
ερρούξεν	έπεσε
έρ’ται	έρχεται
έσπιγξα	έσφιξα
ευρίεται	βρίσκεται
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
κι άλλο πολλά	περισσότερο, παραπάνω
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
πασ̌κείμ’	μήπως, μήπως (και)	πᾶς καί ἔνι
πέ’	πες (προστ.)
πολλά	πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.)
σεΐρι	θέαμα πρόσφορο για διασκέδαση (τερώ σεΐρ: κοιτώ κάτι παραμένοντας αμέτοχος)	seyir/seyr
σ̌ελέκ’ν	φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου	şelek
τερούν	κοιτούν
’φύσεσεν	(εφύσεσεν) φύσηξε
χάλ’	χάλι, κατάντια	hal/ḥall