Μα την Παναΐαν λέγω

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλεξάνδρα Ξενοδοχίδου, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Αρνόπο μ’, όντες κρού’ς σο νου μ’,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
καίεται το καρδόπο μ’
[Μα την Παναΐαν, λέγω]
και ’κ’ επορώ να κάθουμαι
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
μανάχος σ’ έναν τόπον
[Μα την Παναΐαν, λέγω]

Εσύ είσαι τ’ εμόν άγγελος,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
εσύ χαρεντερί͜εις με
[Μα την Παναΐαν, λέγω]
Αν επορείς, μικρόν αρνί μ’,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
το ψ̌όπο σ’ πα θα δί’ς με
[Μα την Παναΐαν, λέγω]

Παρακαλώ και τον Θεόν,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
αρνί μ’, την Παναΐαν
[Μα την Παναΐαν, λέγω]
να ανταμώνω μετ’ εσέν
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
την εβδομάδαν μίαν
[Μα την Παναΐαν, λέγω]

Αρνί μ’, τον μήναν δεύτερον,
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
την εβδομάδαν μίαν
[Μα την Παναΐαν, λέγω]
Εγάπη ’κι χορτάεται
[γιαρ, γιαρ, τσ̌ανουμ, γιαρ, γιαρ]
μετ’ αΐκον καμίαν
[Μα την Παναΐαν, λέγω]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δί’ς	δίνεις
εγάπη	αγάπη
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επορείς	μπορείς
επορώ	μπορώ
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καίεται	καίγεται
καμίαν	ποτέ
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρού’ς	χτυπάς	κρούω
μανάχος	μονάχος, μόνος
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μίαν	μια φορά
όντες	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
χαρεντερί͜εις	χαροποιείς, ψυχαγωγείς
χορτάεται	χορταίνεται
ψ̌όπο	ψυχούλα