Εχιόντσεν κι εκαπάτεψεν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Αραματανίδης, Γιώργος Αμαραντίδης

Εχ̌ι͜όντσεν κι εκαπάτεψεν
σα ψηλά τα ραχ̌ία
Τον χ̌ειμωγκόν θα βγάλ’ ατον,
πουλί μ’, σ’ εσά τα ψ̌ήα

Γουρπάν’ σ’ ομμάτι͜α σ’ τ’ έμορφα
σ’ οφρύδι͜α σ’ τα γαϊτάνι͜α
Λιγών’ν και παλαλών’νε με
όντες τερείς με γιάνι͜α

Σα ραχ̌όπα ετράνυνα,
σον παρχάρ’ εγεννέθα
Όσον κι αν εσακούνεψες
σ’ εγκαλιόπο σ’ ευρέθα

Και με τα παλιοτσ̌άρουχα
και σο χορόν εσέβεν
Το κιφάλ’ από κάθεν κιάν’
κι ολόερα ’κ’ ετέρ’νεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γαϊτάνι͜α	έντεχνα πλεγμένα κορδόνια με τρεις μεταξωτές κλωστές (κοτσίδα) ή τέσσερεις (τεχρίλι), ή και μάλλινο ή βαμβακερό, που στόλιζε τα ρούχα στο κάτω μέρος των μανικιών και στον ποδόγυρο μτφ. όμορφα και λεπτά/καλαίσθητα	gaitanum<Caieta/Gaeta< αρχαία ελληνική Καιήτη (αντιδάνειο)
γιάνι͜α	στο πλάι, δίπλα, πλαγιαστά, λοξά	yana
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
εγεννέθα	γεννήθηκα
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
εκαπάτεψεν	σκέπασε, κάλυψε, έκλεισε κπ/κτ σε κτ	kapatmak
έμορφα	όμορφα
εσά	δικά σου/σας
εσακούνεψες	παραμέρισες, απέφυγες, φυλάχθηκες από	sakınmak
εσέβεν	μπήκε
ετέρ’νεν	κοιτούσε
ετράνυνα	μεγάλωσα
ευρέθα	βρέθηκα
εχ̌ι͜όντσεν	χιόνισε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάθεν	κάτω, κάθε
κιάν’	και άνω, και εξής, και πέρα
κιφάλ’	κεφάλι
λιγών’ν	επιφέρουν λιγούρα, προκαλούν τάση για λιποθυμία
ολόερα	ολόγυρα
ομμάτι͜α	μάτια
όντες	όταν
οφρύδι͜α	φρύδια
παλαλών’νε	τρελαίνουν
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
ραχ̌όπα	ραχούλες, βουνά
τερείς	κοιτάς
χ̌ειμωγκόν	(ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα