Ο Πόντον η πατρίδα μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βασίλης Μιχαηλίδης, Νίκος Δημητριάδης

Θάλασσα, Μαύρη Θάλασσα,
έναν παπόρ’ για στείλον
Επαίρ’νεν κι εφέρνε με σουμά σ’
και -ν- έλεπα σε ολίγον

Ας έτον και -ν- ας έλεπα
τον τόπον ντ’ εγεννέθα
Μέρ’ έμ’νε, μέρ’ ετράνυνα
κι ατώρα πού ευρέθα

Ας έτον και -ν- ας έλεπα
αξάν την Τραπεζούνταν
Τ’ άχαρα τ’ ομματόπα μου
δά̤κρυ͜α χαράς γομούνταν

Ατόσα χρόνι͜α εδέβανε,
τ’ ομμάτι͜α μ’ άλλο ’κ’ είδαν
τον Πόντον τον ανάσπαλτον,
τον Πόντον την πατρίδα μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανάσπαλτον	αλησμόνητο/η, αξέχαστο/η
αξάν	ξανά, πάλι
ατώρα	τώρα
γομούνταν	γεμίζουν, βουρκώνουν, κομπιάζουν
εγεννέθα	γεννήθηκα
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έλεπα	έβλεπα
έμ’νε	ήμουν
επαίρ’νεν	έπαιρνε
έτον	ήταν
ετράνυνα	μεγάλωσα
ευρέθα	βρέθηκα
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μέρ’	(μέρου, επιρρ.) πού, προς ορισμένο μέρος, όποιος
ολίγον	λίγο
ομμάτι͜α	μάτια
ομματόπα	ματάκια
παπόρ’	βαπόρι, καράβι	vapore
σουμά	κοντά
στείλον	(προστ.) στείλε