Ατό το κεμεντζόπο σου

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Νίκος Δημητριάδης

Ατό το κεμεντζ̌όπο σου
ντό καλατσ̌εύ’ και λέει με;
Αναμέν’ με ν’ αποθάνω,
να κάθεται και κλαίει με

Τυλί͜εις τα πέντε δάχτυλα
ση κεμεντζ̌ές τη γούλαν
Αρ’ με τα τοξαρέας σου
δί’ς το καρδόπο μ’ βρούλαν

Και με το κεμεντζ̌όπο μου
σον Άδ’ θα κατηβαίνω
Εκεί παραπονέματα,
έναν βράδον ’κι μένω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’	περιμένει
αποθάνω	πεθαίνω
αρ’	εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha	ἄρα
βράδον	βράδυ
βρούλαν	φλόγα	brûler
γούλαν	λαιμό	gula
δί’ς	δίνεις
καλατσ̌εύ’	μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
καρδόπο	καρδούλα
κατηβαίνω	κατεβαίνω
κεμεντζ̌ές	λύρας	kemençe/kemānçe
κεμεντζ̌όπο	(υποκορ.) λύρα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
παραπονέματα	παράπονα
τοξαρέας	δοξαριές
τυλί͜εις	τυλίγεις