Αητέντς επεριπέτανεν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βασίλης Τοπαλίδης, Νίκος Δημητριάδης

Αητέντς επεριπέτανεν
ψηλά σα επουράνι͜α
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
και τα τσ̌αγγία τ’ κόκκινα
και το τσ̌αρκούλ’ν ατ’ μαύρον
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Κι εβάστανεν σα κάρτζ̌ι͜α του
παλληκαρί’ βραχ̌ιόναν
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]

-Αητέ μ’, για δος με ας σο κρατείς
για πέει με όθεν κείται
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]

-Ας σο κρατώ ’κι δίγω σε,
αρ’ όθεν κείται, λέγω
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Ακεί σο πέραν το ραχ̌ίν,
σ’ αλάτι͜α επεκεί μέρος
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Τραντέλλεναν εσκότωσαν
και κείται ματωμένος
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Μαύρα πουλία τρώγ’ν’ ατον
και άσπρα τριγυλίσκουν
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]

-Φατέστεν, πουλία μ’, φατέστεν!
Φατέστεν τον καρίπην
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Ση θάλασσαν κολυμπετής,
σ’ ομάλια πεχλιβάνος
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]
Σον πόλεμον Τρισέλλενος,
Ρωμαίικον παλληκάριν!
[Ούι! αμάν! αμάν! (x2)]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αητέντς	αητός
ακεί	εκεί
αλάτι͜α	έλατα
δίγω	δίνω
δος	δώσε
επεκεί	από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν
επεριπέτανεν	πετούσε γύρω
καρίπην	ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο	garip/ġarīb
κάρτζ̌ι͜α	νύχια	kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά)
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κολυμπετής	κολυμβητής
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομάλια	ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ)
παλληκαρί’	παλληκαριού	παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πέει	(προστ.) πες
πεχλιβάνος	κυρ. παλαιστής, μτφ. παλληκάρι, ανδρειωμένος	pehlivan/pehlevān
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
ρωμαίικον	αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό
Τραντέλλεναν	τριάντα φορές Έλληνα
τριγυλίσκουν	τριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν
τρώγ’ν’	τρώνε
τσ̌αγγία	είδος μαλακού περσικού (παρθικού) υποδήματος από τη βυζαντινή περίοδο και εξής, το οποίο αναφερόταν σε υπόδημα ψηλό μέχρι τα γόνατα (μπότα) από ερυθρό δέρμα που προσαρμοζόταν στην κνήμη με κορδόνια	τζάγγα/τζαγγή ή τζαγγίον/zanca~zanga
τσ̌αρκούλ’ν	γυναικεία καλύπτρα, λειρί πτηνού
φατέστεν	(προστ.) φάτε