Προβολή Τραγουδιού
Το τρένον τ’ αποχωρισμού |

Στιχουργοί: Γιάννης Φλωρινιώτης
Συνθέτες: Γιάννης Φλωρινιώτης
Καλλιτέχνες: Άκης Παπαδόπουλος, Βέφα Μιχαηλίδου, Γιάννης Γεωργιάδης, Γιάννης Φλωρινιώτης, Στ. Εφραιμίδης, Χορωδία
Τρένον, εστά, μ’ αγληγορείς να ελέπω ατείντς π’ αφήνω Τ’ έμορφον το χωρίον εμουν π’ αφήν’ ατο και φύουμαι και μαύρα δάκρυ͜α ’κχ̌ύνω Τρένον, εστά, πολλά μη τρέ͜εις να ελέπω αλλομίαν τα γονι͜ακά μ’, τοι συγγενούς που χ̌αιρετούνε με και κλαίν’ με μαύρον τη καρδίαν Ούλ’ φύουμες κι η καρδι͜ά μουν πονεί π’ αποχωρίουμες Μάνα, πατέρα, συγγενείς κλαίμε εντάμαν ατείν’ κι εμείς Φογούμες γιάμ’ ξαν ’κ’ επορεί καμίαν να ευρίουμες Τρένον, εστά, μ’ αγληγορείς ολίγον ν’ αγναντεύω τα δα̤κρόπα τη μάνας ι-μ’ που κλαίει και φτουλίεται π’ αφήν’ ατεν και φεύω Τρένον, μη τρέ͜εις πολλά και πας, εστά μίαν ολίγον να ’λέπω ξαν τα μέρι͜α μου να δα̤κρούμαι ας σο έζησα και δέβα πλαν και φύγον Ούλ’ φύουμες κι η καρδι͜ά μουν πονεί π’ αποχωρίουμες Μάνα, πατέρα, συγγενείς κλαίμε εντάμαν ατείν’ κι εμείς Φογούμες γιάμ’ ξαν ’κ’ επορεί καμίαν να ευρίουμες Τρένον, εστά να χαιρετώ ξαν τ’ εμόν τον πατέρα και το κορίτσ’ που αγαπώ Και ους να κλώσκουμαι οπίσ’ θα κλαίει νύχταν κι ημέραν Τρένον, εστά μ’ αγληγορείς να ’κχ̌ύνω κι άλλα δά̤κρα̤ π’ αφήνω οπίσ’ γαρή, μωρά Π’ αφήν’ ατα και φύουμαι μακρά σα θαλασσάκρα̤ Ούλ’ φύουμες κι η καρδι͜ά μουν πονεί π’ αποχωρίουμες Μάνα, πατέρα, συγγενείς κλαίμε εντάμαν ατείν’ κι εμείς Φογούμες γιάμ’ ξαν ’κ’ επορεί καμίαν να ευρίουμες
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγληγορείς | βιάζεσαι | ||
αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
αποχωρίουμες | αποχωριζόμαστε | ||
ατα | αυτά | ||
ατείν’ | αυτοί | ||
ατείντς | αυτούς | ||
ατεν | αυτήν | ||
αφήν’ | αφήνει | ||
γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
γονι͜ακά | γονείς | ||
δά̤κρα̤ | δάκρυα | ||
δα̤κρόπα | (υποκορ.) δάκρυα | ||
δα̤κρούμαι | δακρύζω | ||
δέβα | (προστ.) πήγαινε | ||
ελέπω | βλέπω | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφον | όμορφο | ||
εμουν | μας | ||
εντάμαν | μαζί | ||
επορεί | μπορεί | ||
εστά | (προστ.) στάσου | ||
ευρίουμες | βρισκόμαστε | ||
θαλασσάκρα̤ | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καμίαν | ποτέ | ||
κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
’λέπω | (ελέπω) βλέπω | ||
μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
μέρι͜α | μέρη | ||
μίαν | μια φορά | ||
μουν | μας | ||
ξαν | πάλι, ξανά | ||
ολίγον | λίγο | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
ούλ’ | όλοι | ||
ους | ως, μέχρι | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
συγγενούς | συγγενείς | ||
τοι | τους/τις | ||
τρέ͜εις | τρέχεις | ||
φεύω | φεύγω | ||
φογούμες | φοβόμαστε | ||
φτουλίεται | μαδιέται, τραβά τα μαλλιά του, ξεπουπουλιάζεται | πτίλον | |
φύγον | (προστ.) φύγε | ||
φύουμαι | φεύγω | ||
φύουμες | φεύγουμε |