Προβολή Τραγουδιού
Έναν ημέραν σα Πεύκα |
Στιχουργοί: Χαράλαμπος Εφραιμίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Εφραιμίδης, Χρήστος Τσενεκίδης
Αηλί εκείνεν τη μάναν π’ είχ̌εν τρία παιδία Τ’ έναν έχασεν σο στρατόν και σύρ’ αροθυμίαν Έναν ημέραν σα Πεύκα έρθεν κακόν χαπάριν Εσκοτώθεν και -ν- ο Μίλτον Σαντέτ’κον παλληκάριν Έτον ανθυπολοχαγός τη Σχολής Ευελπίδων Ατόναν εκαμάρωναν σα Πεύκα σο χωρίον Εχπάστεν για την άσκησην και -ν- εμπροστά -ν- επέγ’νεν και ’κ’ εξέρ’νεν πως ο Χάρον ατόναν ενεμένεν Αηλί, Μίλτο, τον αδελφό σ’ κι αηλί την αδελφή σ’ -ι! Αηλί, Μίλτο, την μάνιτσα σ’ που σύρ’ την καμονή σ’-ι Πόντιοι, σ’ εμόν το ταφίν ελάτεν κάθαν μήναν Παίξ’τε με κι έναν κεμεντζ̌έν και -ν- άψτεν την καντήλα μ’ Χάρε μ’, γιατί αγληγορείς και θέλτς να παίρτς την ψ̌η μ’-ι; ’Κ’ εχάρα τα νεότητα μ’, είμαι νεόν παιδίν-ι
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγληγορείς | βιάζεσαι | ||
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
ατόναν | αυτόν | ||
άψτεν | (προστ.) ανάψτε | ||
εκείνεν | εκείνη | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εμπροστά | μπροστά, πρωτύτερα | ||
ενεμένεν | ανέμενε, περίμενε | ||
εξέρ’νεν | ήξερε | ||
επέγ’νεν | πήγαινε, προχωρούσε, έφευγε | ||
έρθεν | ήρθε | ||
εσκοτώθεν | σκοτώθηκε | ||
έτον | ήταν | ||
εχάρα | χάρηκα | ||
έχασεν | έχασε, έδιωξε, πέταξε κτ | ||
εχπάστεν | αναχώρησε, κίνησε για | ||
θέλτς | θέλεις | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κάθαν | κάθε | ||
καμονή | καημός | ||
κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
παιδία | παιδιά | ||
παίρτς | παίρνεις | ||
σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
ταφίν | τάφος | ||
ψ̌η | ψυχή |