Προβολή Τραγουδιού
Ο κύρη μ’ έν’ ας σο Ταρσόν |
Παραδοσιακά με την Βέφα ΜιχαηλίδουΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Βέφα Μιχαηλίδου, Παναγιώτης Ασλανίδης
Ο κύρη μ’ έν’ ας σο Ταρσόν¹, η μάνα μ’ Ζυμωνέτ’σσα² Εγώ το ρακίν ’κ’ έπινα, ατώρα πώς εμέτσα ’Μώ σε, ’μώ σε το καμένον και το παραπονεμένον Με τη Χριστού το δάχτυλον είσαι ζωγραφισμένον Θέκον την τάπλαν ζαρωτά, έβγα απάν’ σο δώμαν Έπαρ’ με σ’ εγκαλόπο σου και φίλ’ με απέσ’ σο στόμαν ’Μώ σε, ’μώ σε το καμένον και το παραπονεμένον Με τη Χριστού το δάχτυλον είσαι ζωγραφισμένον Όντες πίνω και το ρακίν, μεθώ κι ευτάω κέφα̤ Το κλάψιμον και η χαρά, τα δύο είν’ αδέλφα̤ ’Μώ σε, ’μώ σε το καμένον και το παραπονεμένον Με τη Χριστού το δάχτυλον είσαι ζωγραφισμένον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδέλφα̤ | αδέλφια | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| δώμαν | δωμάτιο | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγκαλόπο | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέτσα | μέθυσα | ||
| έν’ | είναι | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ζαρωτά | στραβά | ||
| θέκον | (προστ.) θέσε, τοποθέτησε, βάλε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| όντες | όταν | ||
| ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
| τάπλαν | δισκοειδές κάλυμμα της κεφαλής της Πόντιας γυναίκας που στο επάνω μέρος του έφερε λεπτό στρογγυλό έλασμα ασημένιο ή επίχρυσο. Αυτό το έλασμα είχε επάνω του σχέδια διάφορα αλλά και τύπους νομισμάτων σε διάταξη με μέρος του ενός να καλύπτει μέρος του άλλου | tabla/ṭabla | |
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι |
 |
¹ (Άνθεν/Κάθεν) Ταρσός, χωριό της Υποδιοίκησης Χ̌ερροιάνων ² Ζύμωνα, χωριό της Υποδιοίκησης Χ̌ερροιάνων
