Τα μαλλία μ’ άσπρα χιόνα

Προβολή Τραγουδιού

Παραδοσιακά με την Βέφα Μιχαηλίδου

Στιχουργοί: Βασίλειος Παπαδόπουλος

Συνθέτες: Βασίλειος Παπαδόπουλος

Καλλιτέχνες: Βέφα Μιχαηλίδου, Παναγιώτης Ασλανίδης

Τα μαλλία μ’ άσπρα χ̌ι͜όνα̤
[Βάι, ν’ αηλί εμέν!]
πώς εδέβανε τα χρόνα̤;
[Ντό να ’ίνουμαι;]

Χρόνα̤ είναι και δα̤βαίν’νε
[Βάι, ν’ αηλί εμέν!]
και κανέναν ’κι αναμέν’νε
[Ντό να ’ίνουμαι;]

Όντες έμ’νε παλληκάριν
είκοσι χρονών
νέ το Χάρον εφοούμ’νε,
νέ τον θάνατον

Τα μαλλία μ’ άσπρα χ̌ι͜όνα̤,
πώς εγέρασα!
Έρθα, ετράνυνα και φεύω
και ’κ’ εγέλασα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναμέν’νε	περιμένουν, αναμένουν
δα̤βαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
εγέρασα	γέρασα
εδέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έμ’νε	ήμουν
έρθα	ήρθα
ετράνυνα	μεγάλωσα
εφοούμ’νε	φοβόμουν
θάνατον	θάνατος
’ίνουμαι	γίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νέ	ούτε	ne
όντες	όταν
φεύω	φεύγω
χ̌ι͜όνα̤	χιόνια
χρόνα̤	χρόνια