Προβολή Τραγουδιού

Του πατέρα μ’ η καϊτέ

Καλλιτέχνες: Κώστας Σιαμίδης, Χρήστος Παρχαρίδης

Τη ξενιτείας η στράτα
εδέστεν σα ποδάρι͜α μ’
Έγρασεν τα τσ̌αρουχ̌όπα μ’
εσ̌ινεύταν τ’ ορτάρι͜α μ’

Ξενιτεία ασ’χώρετον
σο γιάνι σ’ κιάν’ πώς στέκω;
Ενέσπαλα τ’ οσπιτόπο μου
’κ’ εξέρω τίναν έχω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ασ’χώρετον	ασυγχώρητο
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
έγρασεν	έφθειρε, έλιωσε	γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
εδέστεν	δέθηκε
ενέσπαλα	ξέχασα
εσ̌ινεύταν	εφθάρησαν, έλιωσαν	aşınmak
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
κιάν’	και άνω, και εξής, και πέρα
ορτάρι͜α	μάλλινες κάλτσες	ἀορτήρ
ποδάρι͜α	πόδια
τίναν	ποιον/α