Προβολή Τραγουδιού

Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Ξενιτόπουλος, Πέλα Νικολαΐδη

Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
να ’ίνεται ρομάνα
[Έλα, έλα λέγω σε]
και για τ’ ατέν θα ’ίνουμαι
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
και κυνηγός σ’ ορμάνι͜α
[Έλα, έλα λέγω σε]

Παρχαρομάνα εποίκε σε
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
κι εγέντς λαλαχ̌αρία
[Έλα, έλα λέγω σε]
Εσέγκες με και ση σεβντάν
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
τερείς με κρύα - κρύα
[Έλα, έλα λέγω σε]

Η κόρ’ εξέβεν σον παρχάρ’
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
εγέντονε ρομάνα
[Έλα, έλα λέγω σε]
Εφώταξεν και ο παρχάρτς,
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
εμόρφυναν τ’ ορμάνι͜α
[Έλα, έλα λέγω σε]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατέν	αυτήν
εγέντονε	έγινε
εγέντς	έγινες, κατάντησες
εμόρφυναν	ομόρφυναν
εξέβεν	βγήκε, ανέβηκε
επήεν	πήγε
εποίκε	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
εσέγκες	έβαλες, εισήγαγες
εφώταξεν	φώτισε
’ίνεται	γίνεται
’ίνουμαι	γίνομαι
λαλαχ̌αρία	χαϊδεμένη, παραχαϊδεμένη
ορμάνι͜α	δάση	orman
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
παρχαρομάνα	γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής
παρχάρτς	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ρομάνα	η παρχαρομάνα (κατ’ άλλη εκδοχή ως ρωμάνα: η γυναίκα υπήκοος της Ρωμανίας)
τερείς	κοιτάς