Προβολή Τραγουδιού
Η κόρη παντρείαν θέλ’ |
Στιχουργοί: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Συνθέτες: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης, Πόλιος Παπαγιαννίδης
Η κόρη παντρείαν θέλ’, λέγ’ν’ «ατέ -ν- επεντρόπ’σεν» Να λελεύω σε, έλα! Η εγάπ’ για τ’ ανθρώπ’ς έν’ Το ποτάμιν θολόν έν’, τ’ εμόν τ’ αρνίν μικρόν έν’ Ση ποταμί’ την άκραν τ’ αρνί μ’ φιλώ και δάκ’ α’ Τα τσ̌αρούχ̌ι͜α μ’ εγράσταν, λάσκουμαι με τ’ ορτάρι͜α Θεία μ’, η θαγατέρα σ’ μαραίν’ τα παλληκάρι͜α Το απίδ’ ασ̌λαεύω, την κόρη οξ̌αεύω Μη χολιάσ̌κεσαι, θεία, μετ’ ατέν μασχαρεύω Έλα, τ’ εμόν παλάλα! Γουρπάν’ σ’ εσόν το πόι! Το καλόν τ’ απιδόπον άρκον απλών’ και τρώει
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α’ | (ατό) αυτό, το | ||
άκραν | άκρη, αρχή | ||
ανθρώπ’ς | ανθρώπους | ||
απίδ’ | απίδι, αχλάδι | ἄπιον | |
απιδόπον | αχλαδάκι | ἄπιον | |
άρκον | αρκούδα | ||
ασ̌λαεύω | μπολιάζω, εγκεντρίζω δέντρο, μπαλώνω φθαρμένο ρούχο ή υπόδημα | aşılamak | |
ατέ | αυτή | ||
ατέν | αυτήν | ||
γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
δάκ’ | δαγκώνω/ει | ||
εγάπ’ | αγάπη | ||
εγράσταν | φθάρηκαν, έλιωσαν | γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έν’ | είναι | ||
επεντρόπ’σεν | απέβαλλε την ντροπή, ξεθάρρεψε | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
θαγατέρα | κόρη, θυγατέρα | ||
λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
λέγ’ν’ | λένε | ||
λελεύω | χαίρομαι | ||
μασχαρεύω | αστειεύομαι, διακωμωδώ | maskara/masḫara | |
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
οξ̌αεύω | χαϊδεύω | okşamak | |
ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
παλάλα | τρελή | ||
παντρείαν | παντρειά, γάμο | ||
πόι | ύψος, μπόι | boy | |
ποταμί’ | ποταμιού | ||
χολιάσ̌κεσαι | θυμώνεις, αγανακτάς |