Αυγουστί’ φεγγάρ’

Τ’ ομματί’ σ’ το τέρεμαν
σην καρδι͜ά μ’ μαχαίρωμαν
Να ’χα σε σ’ εγκαλιόπον,
κόρ’, ους το ξημέρωμαν

Άμον τον ήλεν φωτά͜εις
κι άμον Αυγουστί’ φεγγάρ’
Σε καν’νάν, πουλί μ’, μη δί’ς
τη καρδι͜άς ι-σ’ τ’ ανοιγάρ’

Έλα, γιάβρι μ’, μετ’ εμέν
και το ψ̌όπο μ’ δίγω σε
Παλαλούμαι για τ’ εσέν,
σε καν’νάν ’κι αφήνω σε

Τα χ̌ειλόπα σ’ τα κλειστά,
πουλί μ’, ατά άνοιξον
Αγκαλιάστ’ και φίλ’ εμέν
και τη σεβντά μ’ λάρωσον