Προβολή Τραγουδιού
Ο Σαντέτες |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μάντης Σαββίδης, Σταύρος Σαββίδης
Απ’ ακεί πέρα π’ έρχεται γιοσμάς με την κουκούλαν Ζωμένος τα φυσ̌εκόπα, Σαντέτες ως τη γούλαν Ευδοξία -ν-, Ευδοξία, Πού είναι τα μοζία; Ας σο Κανλή-Πογάρ καικά έχ̌’ κι έρ’ται η Σαντετία Απάν’ ση Σάντας τα ραχ̌ι͜ά κλώσκουμαι απέσ’ ση δείσαν Σ’ εμέν καμίαν ’κι μερών’, πάντα σκοτίαν πίσσα Ευδοξία -ν-, Ευδοξία, Πού είναι τα μοζία; Ας σο Κανλή-Πογάρ καικά έχ̌’ κι έρ’ται η Σαντετία Σαντέτ’κον παλληκάρ’ είμαι, κλώσκουμαι σα ραχ̌ία Πίνω τα κρύα τα νερά, σύρω τη μαναχ̌ίαν Ευδοξία -ν-, Ευδοξία, Πού είναι τα μοζία; Ας σο Κανλή-Πογάρ καικά έχ̌’ κι έρ’ται η Σαντετία
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ακεί | εκεί | ||
απάν’ | πάνω | ||
απέσ’ | μέσα | ||
γιοσμάς | κομψός, λεβέντης νέος | yosma | |
γούλαν | λαιμό | gula | |
δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
έρ’ται | έρχεται | ||
έχ̌’ | έχει | ||
έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
ζωμένος | ζωσμένος | ||
καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
καμίαν | ποτέ | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
μαναχ̌ίαν | μοναξιά | ||
μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
μοζία | δαμαλίδες, νεαρές αγελάδες | ||
ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
σκοτίαν | σκοτάδι | ||
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
φυσ̌εκόπα | (υποκορ.) φυσίγγια | fişek/fişeng/φῦσιγξ |