Τη παρχαρί’ πουλόπον

Προβολή Τραγουδιού

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης, Κώστας Ζαπουνίδης

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Ζαπουνίδης, Κώστας Ζαπουνίδης

Ψηλά παρχαροκέφαλα
γομάτον μανουσ̌άκια
Κρύα νερά τρεχούμενα
που τρέχ’νε απέσ’ σ’ αυλάκια

Και σα παρχάρι͜α τραγωδώ
τη λύρα μ’ τοξαρεύω
Κι απάν’ σο ραχ̌οκέφαλον
το έσ̌ι μ’ αραεύω

Μικρόν εγώ ραχ̌όπουλον,
παρχαρολαλεμένον
Πίνω νερό τη παρχαρί’
κι εσέναν αναμένω

Θα επέτανα κι εχ̌αίρουμ’νε
ση παρχαρί’ τον τόπον
εσέν πα αν είχα μετ’ εμέν,
τη παραδείσ’ πουλόπον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
γομάτον	γεμάτο/η
επέτανα	πετούσα
έσ̌ι	ταίρι, έτερο ήμισυ, σύντροφος	eş
εχ̌αίρουμ’νε	χαιρόμουν
μανουσ̌άκια	μενεξέδες/βιολέτες	մանուշակ (manušak)<manafšak
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παραδείσ’	παραδείσου
παρχαρί’	θερινού βοσκότοπου (παρχαριού)
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
παρχαροκέφαλα	τα υψηλότερα σημεία του παρχαριού
πουλόπον	πουλάκι
ραχ̌οκέφαλον	κορφή βουνού
ραχ̌όπουλον	πουλί του βουνού/ράχης	ραχ̌ίν + πουλίν
τραγωδώ	τραγουδάω
τρέχ’νε	τρέχουν