Πονεμένον ιστορίαν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιδηρόπουλος, Μπάμπης Κεμανετζίδης

expand_content

Πονεμένον ιστορίαν,
έντον τα χρόνι͜α πολλά
Δεκαεννιάχρονος μανίτσα
εφέκεν δύ’ ορφανά
τον Κώστην και τον Σταθίκον
π’ έσανε κιόρ’κα μωρά

Χρόνι͜α εδέβαν τριάντα εννέα
και σ’ έναν γιοφύρ’ απάν’
Χάρονος μολύβ’ εντώκεν
τον Σταθίκον σην καρδι͜άν
κι από δύο ατός εποίκεν
τέσσερα τα ορφανά

Μουχαπετλής και σεβταλής,
γιοσμάς με Θεού χάρην
ο Στάθιον ο Απεσ̌λής,
τη Κόπροβας φεγγάριν
Σουμά ση μάναν έστειλες,
Χάρε, το παλληκάριν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απάν’	πάνω
ατός	αυτός
γιοσμάς	κομψός, λεβέντης νέος	yosma
δύ’	δύο
εδέβαν	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έντον	έγινε
εντώκεν	χτύπησε
εποίκεν	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
έσανε	ήταν
εφέκεν	άφησε
κιόρ’κα	τυφλά	kör/kūr
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεβταλής	ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος	sevdalı
σουμά	κοντά
Χάρονος	Χάρου