Προβολή Τραγουδιού
Επιτραπέζιο |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
[Και -ν-] Άμον τα μήλα σο κλαδίν τα κόλφι͜α ’θε λαΐσκουν κι όντες σπιχταγκαλιάσ̌κεται πώς ’κι φοάται γλύσκουν; [Και -ν-] Αφκά στο σπαρελόπο σου ντό είναι τα πουλόπα; Ατά -ν- επαρεπείνασαν και θέλ’νε θρυμμουλόπα [Και -ν-] Αποκουμπία το σπαρέλ’ -τ- σ’ ας φαίνεται -ν- η ψ̌ήκα σ’ Θα κλίσ̌κεται κα’ και φιλεί ο καρίπ’ς ο Γιωρίκας [Και -ν-] Άσπρα τσ̌ιτσ̌έκια ’κχ̌ύουνταν ας σην πορπατησία σ’ Να έμ’ τη σπαρελί’ σ’ τ’ αστάρ’ κι εκείμ’ απέσ’ σα ψ̌ήα σ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
απέσ’ | μέσα | ||
αποκουμπία | (προστ.) ξεκούμπωσε | ||
αστάρ’ | φόδρα, υπόστρωμα | astar/āster | |
ατά | αυτά | ||
αφκά | κάτω | ||
γλύσκουν | συνθλίβονται, λιώνουν | ||
εκείμ’ | κειτόμουν, ξάπλωνα | ||
έμ’ | ήμουν | ||
επαρεπείνασαν | παραπείνασαν | ||
’θε | του/της | ||
θέλ’νε | θέλουν | ||
θρυμμουλόπα | ψιχουλάκια | ||
κα’ | κάτω | ||
καρίπ’ς | ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους | garip/ġarīb | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλίσ̌κεται | σκύβει, κλίνει | ||
κόλφι͜α | η αγκαλιά, ο κόλπος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, το στήθος της γυναίκας | ||
’κχ̌ύουνταν | εκχύνονται, χύνονται, εκρέουν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
λαΐσκουν | κουνιούνται πέρα-δώθε | ||
όντες | όταν | ||
πορπατησία | περπατησιά, περπάτημα | ||
πουλόπα | πουλάκια | ||
σπαρέλ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
σπαρελί’ | σπαρελιού (βλ.σπαρέλιν) | spalliera | |
σπαρελόπο | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
σπιχταγκαλιάσ̌κεται | σφιχταγκαλιάζει | ||
τσ̌ιτσ̌έκια | λουλούδια | çiçek | |
φοάται | φοβάται | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
ψ̌ήκα | ψυχούλα |