Ψηλά ραχία κλάψτε με

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Παύλος Καλαϊτζίδης, Ρήγας Κοτανίδης

Ψηλά ραχ̌ία, κλάψτε με,
μοιρολογάτε, ορμία
Το λαλόπο μ’ και το γλυκύν
’κι θ’ ακούτε άλλον μίαν

Ψηλά ραχ̌όπα πράσινα,
δεντρόπα φυλλωμένα,
κλίστεν κα’ τα κλαδόπα σουν
και κλάψτεν για τ’ εμένα

Και θ’ αποθάνω έρημος,
καν’νάν ’κ’ έχω να κλαίει με,
τα πόνα̤ μ’ και τα βάσανα μ’
σο ταφόπο μ’ να λέει με

Μόνον ο ήλιον όντας χουλέν’
και λύουνταν τα χ̌ι͜όνι͜α
Σο ταφόπο μ’ θα έρχουνταν
μοιρολογούν τ’ αηδόνι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποθάνω	πεθαίνω
γλυκύν	γλυκιά/ό
δεντρόπα	δεντράκια
έρχουνταν	έρχονται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κα’	κάτω
καν’νάν	κανέναν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαδόπα	κλαδάκια
κλάψτεν	(προστ.) κλάψτε
κλίστεν	(προστ.) σκύψτε, κλίνετε
λαλόπο	φωνούλα
λύουνταν	λιώνουν
μίαν	μια φορά
όντας	όταν
ορμία	ρυάκια, ρεματιές
πόνα̤	(αιτ.) πόνοι, πόνους
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
ραχ̌όπα	ραχούλες, βουνά
σουν	σας
ταφόπο	(υποκορ.) τάφος
χουλέν’	ζεσταίνει, θερμαίνει

Προβολή Τραγουδιού

Ψηλά ραχ̌ία κλάψτε με