Το κορτσόπον ντ’ αγαπώ

Το κορτσόπον ντ’ αγαπώ
σην εγκάλι͜αν ατ’ς μεθώ
Η εγκάλι͜α τ’ς τρυφερόν
και εμέναν παλαλών’

Σην εγκάλι͜αν πάντα παίρ’ με,
φιλεί με και λαλαχ̌εύ’ με
Αέτσ’ έχ’ με μαθεμένον,
εθαρρείς και μαεμένον

Τα φιλέματα τ’ς γλυκέα,
μυρίζ’νε μανουσ̌ακέα
Η χαρά μ’ έν’ κι η ζωή μ’,
για τ’ ατέν δίγω την ψ̌η μ’