Προβολή Τραγουδιού
Το τσ̌ιτσ̌έκ’ το γιασεμίν |

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Θεόδωρος Στεφανίδης, Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Νικολαΐδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης
Είσαι σ’ εμόν τη ζωήν το τσ̌ιτσ̌έκ’ το γιασεμίν Όλον τον χρόνον π’ ανθίζ’, για τ’ εμέναν σκουντουλίζ’ Τραγωδία τη χαράς είσαι εσύ και τη σεβντάς Κόρασ̌ον, απάν’ ση γην το τσ̌ιτσ̌έκ’ το γιασεμίν Τραγωδι͜άνος ι-σ’ εγώ, για τα κάλλια σ’ τραγωδώ Έμορφον έν’ η ζωή, ας δι͜αβαίνομ’ α’ μαζί Το πουλόπο μ’ σον παρχάρ’ και τη φέγγονος ισ̌μάρ’ Σ’ ερημίας το νερόν, χούλεμαν το χ̌ειμωγκόν Τραγωδία τη χαράς είσαι εσύ και τη σεβντάς Κόρασ̌ον, απάν’ ση γην το τσ̌ιτσ̌έκ’ το γιασεμίν Τραγωδι͜άνος ι-σ’ εγώ, για τ’ εσέναν τραγωδώ Έμορφον έν’ η ζωή, ας δι͜αβαίνομ’ α’ μαζί Εσύ κάλλος τη ζωής, άσπρον περιστέρ’ η ψ̌η σ’ Σην καρδία μ’ το τακάτ’ και ση ζήση μ’ το μουράτ’ Τραγωδία τη χαράς είσαι εσύ και τη σεβντάς Κόρασ̌ον, απάν’ ση γην το τσ̌ιτσ̌έκ’ το γιασεμίν Τραγωδι͜άνος ι-σ’ εγώ, για τα κάλλια σ’ τραγωδώ Έμορφον έν’ η ζωή, ας δι͜αβαίνομ’ α’ μαζί Τραγωδία τη χαράς είσαι εσύ και τη σεβντάς Κόρασ̌ον, απάν’ ση γην το τσ̌ιτσ̌έκ’ το γιασεμίν Τραγωδι͜άνος ι-σ’ εγώ, για τα κάλλια σ’ τραγωδώ Έμορφον έν’ η ζωή, ας δι͜αβαίνομ’ α’ μαζί
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α’ | (ατό) αυτό, το | ||
απάν’ | πάνω | ||
δι͜αβαίνομ’ | (για τόπο) περνάμε, διασχίζουμε, (για χρόνο) περνάμε | διαβαίνω | |
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφον | όμορφο | ||
έν’ | είναι | ||
ερημίας | ερημιές | ||
ζήση | η ζωή, ο τρόπος ζωής, ο βίος του ανθρώπου | ||
ισ̌μάρ’ | νεύμα, νόημα | işmar/նշմար | |
κάλλια | κάλλη | ||
κόρασ̌ον | κορίτσι | ||
μουράτ’ | επιθυμία, πόθος | murat/murād | |
παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
τακάτ’ | δύναμη, αντοχή | takat/ṭāḳat | |
τραγωδία | τραγούδι | ||
τραγωδι͜άνος | τραγουδιστής | ||
τραγωδώ | τραγουδάω | ||
τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
φέγγονος | φεγγαριού | ||
χ̌ειμωγκόν | (ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα | ||
χούλεμαν | ζέσταμα, θέρμανση | ||
ψ̌η | ψυχή |